Britten *lol* *zucht*

Dolores en Paul, wat een lach! Shampoo, die ruikt naar die roze bubbelgum, waar ik vroeger geen genoeg van kon krijgen. Kussens, die overal in huis rondslingeren: op de bank, op de stoelen en zelfs op mijn – elke dag mooi opgemaakte – bed. Zo erg, dat het me ’s avonds uren kost om mijn tweepersoonsbed beslaapbaar te maken!

Paul vertelt me elke morgen dat hij geen ochtendmens is, wanneer ik hem er weer eens op betrap dat hij op de bank in slaap gevallen is. Dolores is over haar oren verliefd op hun één jaar oude kat Daisy, die ze de hele dag met zich mee draagt (soms – als Daisy niet in de buurt is – voel ik me een soort “replacement-Daisy”), en is verslaafd aan het stellen van vragen. Ik quote: “Do I ask a lot of questions?” – Dolores, “Yes, you do” – Line, “Do I?” – Dolores. Hilarisch! Het enige wat nog ontbreekt is een mooi bloemetjesbehang op de muren...

Zoals misschien wel te verwachten viel, was ik vandaag de reisleidster in Oxford. Het was geweldig om met twee typische Britten door Oxford te slenteren. Twee Britten, die geweldig (misschien zelfs iets té geweldig) voor me zorgen en met fantastische humor.

Vrijdag zullen mijn lachspieren wel lijden onder spierpijn, maar dat is het zeker waard!

Regards,