Bingo Bangkok

Veertig graden, zweterig en warm. Zo voelde het toen ik woensdagavond om 22:30 landde in Bangkok. Hoe ik hier in vredesnaam een maand moest overleven? Dat kon nog wel eens een uitdaging worden...

Op zoek naar backpackers om een taxi mee te delen, stuitte ik op een Amerikaans meisje dat werd opgehaald door haar Thaise vriend en mij wel een lift kon geven. Bingo! Een half uur en nog geen cent armer later, stond ik midden op Kao San Rd, dé straat waar alles gebeurt in Bangkok en dus ook dé straat vol met toeristen en verkopers die je geld willen. Erg toevallig was het hier waar ik Victoria (een andere exchange student in Hong Kong met wie ik die avond een hostelkamer zou delen) vond: aan een cocktail in een bar. Mijn vakantie kon niet beter van start!

Na vervolgens mijn 17 kilo wegende backpack (tsja, klimspullen) te hebben gedumpt in onze kamer, verplaatsten we ons richting de straten waar het nog steeds warm en plakkerig was. We doken een live muziek tentje in, dat, verbazingwekkend genoeg, niet vol met toeristen maar Thaise mensen zat! Een avond met de locals, die ons in het Thais leerden proosten en ons meenamen naar hun favoriete midnight-snack plek. Bingo keer twee!

Na slechts vijf uurtjes slaap (niet de hitte maar de airconditioning verstoorde onze slaap) zaten we in een túk-túk die ons de hele dag voor slechts 20 baht (0.60€) zou laten tempelhoppen. Bijna te mooi om waar te waar te zijn, en zeg maar gerust "te mooi". Na de Standing en Lucky Buddha te hebben gezien, vonden we onszelf in een kledingwinkel waar we 10 min moesten doorbrengen zodat de túk-túk driver een gratis benzine refill zou krijgen. It's all about connections!

Desalniettemin waren de tempels prachtig: veel wit en goud dat straalde in de zon. Waar we vanaf de Golden Mountain een prachtig uitzicht over de stad hadden, kregen we bij de Lucky Buddha een special treatment en vonden we bij de Standing Buddha een groep net gekelede Thaise mensen die ons voor hen buffet uitnodigden. Het eten is goed en de mensen zijn aardig, wat wil je nog meer? Bingo bingo bingo.

Onze túk-túk driver was hem inmiddels gesmeerd (blijkbaar diurde het of te lang voordat we terugkwamen, of hadden we niet genoeg ons best gedaan in de kledingwinkel - waarschijnlijk het laatste), maar al gauw vonden we zijn vervanger die ons naar Marble Temple en Wat Pho, bekend om haar 46 meter lange liggende gouden buddha, bracht.

Victoria vertrok 's avonds naar de Full Moon Party, die werkelijk voor halve, hele, half halve, kwart en noem maar op maan gevierd wordt om maar toeristen naar Thailand's party-eiland te lokken. Goede business dus. Ik bleef in Bangkok en ontmoette een Brit met wie ik die avond de Nederlandse bierdrink-cultuur met de Engelse heb vergeleken onder het genot van Thaise curry. Veel resultaat was er niet, de volgende dag zouden we namelijk gaan klimmen, zo'n twee uur buiten Bangkok.

Die avond ervoor had ik namelijk, via via via, zes Thaise klimmers gevonden met wie we naar de rotsen konden rijden om te klimmen. Hoewel de rotsen erg verschillen van Hong Kong (limestone met grove openingen en gaten, makkie dus!), is de climbing community even leuk: wat een top mensen! Ze waren onder de indruk, meer van mijn lach dan van mijn klimkunst, en nodigden ons uit om met z'n allen seafood te gaan eten in een restaurant aan de rivier. Wauw, wat is de Thaise keuken verukkelijk! En dat slechts voor 6 euro p.p.! Bin.....go!

Na de volgende dag wat te hebben rondgeslenterd langs kleinere tempels, mijn teen te hebben gestoten aan een uitstekende steen (weer bleek hoe aardig de Thaise mensen, en met name de boeddhisten, zijn) en te hebben geprobeerd t-shirts te kopen voor twee ipv drie euro (waar praten we over?), zit ik nu in een nachtbus naar Chiang Mai.

Ik ben nog niet verbrand en de Thaise muggen hebben me nog niet weten te vinden: let's see how long it will last! Bangkok was bingo, of "class" zoals mijn Britse vriend het zou noemen, en Chiang Mai belooft alleen maar meer - hoewel op temperatuurgebied hopelijk wat minder...

Tot schrijvens!