Geloof het of niet, ik ben in Lima!

Het was nog een hele opgave niet op het vliegveld van Panama te verdwalen (sorry, ik weet het, foute grap), maar daarna kwam ik toch echt aan op mijn eindbestemming: Lima, Peru.

Twee dagen geleden had ik nog koorts, vandaag ben ik in het huis van een couchsurfer die eruit ziet alsof hij bij de Harley Davidson club hoort, maar in feite echt super vriendelijk is. Hij woont met een aantal studenten aan wie hij kamers onderverhuurt in een appartement in Miraflores, het veilige maar ook vooral toeristische gedeelte van Lima. Zelf is hij de baas van een, doe een gok, toeristenbureau. En dat is wellicht terug te zien: de tweedaagse hike/campingtocht die we morgen gaan doen, gaat me opeens rond de 30 euro kosten. Casual, zo liet hij dat vallen onder het genot van een lokaal biertje zoals hij me het ook eerder casual liet weten dat ik misschien wel mee kon gaan. Een handelsmannetje, duidelijk!

Of hij me naait of niet zal ik waarschijnlijk nooit weten, maar ik krijg er in ieder geval een overnachting op 4000 m en een grote groep gezelschap voor terug. Ik ben erg benieuwd! Het schijnt ervoven uit te zien alsof je op de maan loopt, maar dan met zwaartekracht. Spannend dus!

Verder heb ik nog geen mango's gegeten en nog geen heimwee gehad (tja, dat was te verwachten). Mijn jetlag is minimaal - het is inmiddels 23:14 en ik doe nog steeds de moeite deze blog te typen - en mijn haar heb ik alvast een keer gewassen. Ik mis die blonde droomlokken toch wel een beetje.... Nog 21x!!!!!

Oh, en voor wie het nog steeds niet gelooft, ik ben echt, écht, in Lima.

Tjus! Adios!

Ps. Lieve mama, hier ben je nog steeds jarig, dus nogmaals gefeliciteerd!