Met Roots of Health naar Palawan

Met 10 HK-ers vertrok ik maandag naar Palawan om een week vrijwilligerswerk te doen met Roots of Health, een organisatie die zich (voornamelijk) focust op seksuele gezondheid - en dat op een eiland waar de geboortecijfers de hoogste zijn van al de 7000 eilanden die de Filipijnen telt. De oorzaak? Een gebrek aan kennis van anticonceptiemiddelen en het sterke gevoel voor geloof, katholicisme.

De eerste verrassing stond ons op het vliegveld te wachten: een groot bord met daarop vriendelijk "Pls. deposit your firearm or deadly weapons here!" - en dat was slechts een begin! We werden opgehaald en naar het hotel gebracht. Een hotel met schone handdoeken, een regendouche, airconditioning en een receptie die ons elke ochtend van een wake-up call voorzag. Zachte bedden en een tv op de kamer. Wauw! Wat een verschil met de hostels waar ik de laatste maand in sliep!

Naast het hotel stond een ongelooflijk grote shoppingmall inclusief politie en andere beveiliging bij de deuren. Erg praktisch natuurlijk, maar de plek ging mij, als shop-nonalcoholic, na een paar maaltijden flink tegenstaan. Lang leve de lokale markt die we op dat moment gevonden hadden, waar de Filipinos lachten, zwaaiden en ons de beginselen van hun taal leerden. Mahal kita - zo maak je vrienden!

Met Roots of Health bezochten we een aantal universiteiten waar zij les geven over gemeenschap en conceptiemiddelen. De condoom, pil, maar gek genoeg ook "natural family planning" (alleen gemeenschap wanneer de vrouw in haar minst vruchtbare periode zit) kwamen ter sprake. Zeker met die laatste zou ik thuis nooit kunnen aankomen!

Interessant was om te zien hoe conservatief Palawan eigenlijk is. Alle studenten zeiden in koor geen seks te willen hebben voor het huwelijk en ook over conceptiemiddelen werd hevig gediscussieerd. Abortie? Not done. Niet gek dus dat die geboortecijfers hier zo hoog liggen!

We deden toneelspelletjes om de verschillen tussen Westers, Filipijns en Chinees daten in kaart te brengen, bespraken het sekstoerisme en de mensenhandel die gaande is op de Filipijnen en brachten een aantal issues in Hong Kong ter sprake. Verblijfsvergunningen worden in HKnamelijk na zeven jaar werktijd aan expats gegeven, behalve aan de huishoudelijk werkers, meestal van Filipijnse oorsprong. In onze vrije tijd aten we Halo-Halo (een toetje uit de streek) met een aantal studenten van de universiteit in Puerto Princesa, zagen we tuk-tuks die met varkens in plaats van toeristen rond reden en werden we door iemand van Roots of Health naar de meest fancy restaurants gebracht met krokodil en worm op de menukaart.

En ik was een reus. Tenminste, ten opzichte van alle Filipinos. Plafonds waren te laag en ik stak met regelmaat boven de wc deuren uit. Lachen dus!

Op donderdag en vrijdag gingen we naar de kleinere communities, waar Roots of Health gezondheidstesten uitvoert en de moeders adviseert. Ook de kinderen worden hier voorzien van lessen in seksuele gezondheid. Wij waren er voor een andere reden; namelijk om kooklessen te geven en spelletjes te spelen. Schilderen, dansen en zingen, alsof ik zelf weer even zes ben.

In de middag kregen we eindelijk tijd om het echte Palawan te zien: witte stranden, blauwe zee en palmbomen met kokosnoten. En het was helemaal van ons, geen enkele andere toerist was er te bekennen! De foto's die ik nam kunnen in een vakantie brochure, zo prachtig was het er!

Onze laatste dag brachten we door op een boot, om van eiland naar eiland te hoppen, te snorkelen, fruitshakes te drinken en te genieten van de zon. 's Avonds gingen we naar een bar met live muziek uit Palawan. Een combinatie van djembe, een twaalfsnarige gitaar en een mondharmonica. Relaxte sfeer en goed bier, precies wat het eilandleven hoort te zijn!

Morgen is het Independence Day in Hong Kong en dinsdag vertrek in naar China. Eerste stop, Zhangjiajie. Let the China adventures begin!