Dag Belmont

Wat is de tijd hier toch ontzettend voorbij gevlogen, het lijkt nog geen drie weken geleden dat we aankwamen met het vliegtuig in een nog totaal onbekende wereld vol geweldige verrassingen: de High School, waar we nog geen voet in gezet hadden, NYC, John Mayer, de Red Sox.... Ik kan me zelfs niet voorstellen dat we de eerste weken de verwarming aan hadden staan, omdat het anders te koud was! (en ik geloof het nog steeds niet) De laatste week in Belmont hebben we vooral besteed aan het inpakken van die enorme hoeveelheid spullen - je wilt niet weten hoeveel je in vier maanden tijd kunt aanschaffen, zeker wij vrouwen - en daarnaast heb ik geprobeerd zoveel mogelijk tijd door te brengen met mijn Amerikaanse (en Australische) vrienden.

Belmont is echt een fantastische tijd voor ons geweest. Niet alleen de ervaring met overenthousiaste Amerikanen is geweldig, maar ook de omgeving en de mogelijkheid veel tijd met onze familie te spenderen. (niet altijd even geslaagd) Daarnaast hebben we allemaal aan ons Engels kunnen werken en heel veel vakantie kunnen vieren. Bovendien is vier auto's hebben zeker een privilege en al helemaal geen afrader.

Bij het afrijden van de oprit voor onze tien daagse vakantie naar de White Mountains en Maine hadden we het wel even moeilijk: het is nu echt voorbij. "Je kunt maar beter met een goed gevoel terugkijken naar een geweldige, maar te korte tijd dan met een slecht gevoel naar een tijd, die te lang duurde." Zeker waar, maar dat neemt niet weg dat ik het hier ontzettend ga missen.

Maar niet getreurd: de 24e overnachten we nog één laatsre keer in Boston en misschien kan ik hier wel komen studeren!

Tot over 12 dagen,
Line