Last Day in the US of A

Nadat we gister onderweg nog één laatste keer naar Radio 92.9 Bosto(i)n geluisterd hadden en Appie en mama mij afgezet hadden bij Bridget voor een sleepover, begon het eindelijk tot ons door te dringen: over twee nachten slapen we alweer “gewoon” in ons eigen bedje. Tijd gaat snel, vooral als je het leuk hebt. Het moment dat we hier aankwamen zit nog vers in mijn geheugen, de kick die dan ervaren wordt en de spanning die door je lijf heen giert…..

Vandaag voor het laatst met vrienden koffie (en ik lemonade – nee, ik drink nog steeds geen koffie) gedronken bij Starbucks. Echt raar om te bedenken dat ik deze mensen, met wie ik zoveel tijd heb doorgebracht en met wie ik het zo goed kon vinden, misschien wel nooit meer zal zien.

We stappen elk moment in het vliegtuig, op naar het N-woord. Het voelt erg raar, al kijk ik er ook naar uit om iedereen weer te zien en weer biertjes te gaan drinken op het terras. (al zal dat niet gaan met dit weer…)

Tot morgenochtend 8:00, slaap lekker!