We are getting high!!!!!!!
Blijf op de hoogte en volg Line
04 November 2014 | Bolivia, La Paz
6542!!!!!! Bolivia's hoogste berg, vulkaan Sajama!!!!!
Waar anderen 3 of zelfs 4 dagen over deze beklimming doen, hebben wij het slechts in 2 gedaan... We vertrokken vrijdagochtend per bus naar Sajama village waarvandaan we met ezels naar het basecamp op 4800 meter liepen. We zetten de tent op, kookten en maakten ons klaar voor de nacht: in plaats van de volgende dag naar het high camp te gaan op 5680 meter, gingen we diezelfde nacht naar de summit - én weer naar beneden! 1750 meter klimmen - én dalen! En ik dacht altijd maar dat die 1300 stijgen en vervolgens 2900 meter dalen op de Kilimanjaro zwaar was.....
Gelukkig hadden we porters die onze gletsjerschoenen en stijgijzers meenamen naar het high camp. De weg was vrij sketchy: losse stenen, geen duidelijk pad en elke meter die je omhoog ging, ging je weer een halve meter naar beneden. De sneeuw zelf (tsja, klimaatverandering is toch echt aanwezig) begon pas rond de 5800 meter. En hoe! Waar volgens onze Peruaanse gids Eric normaal een dikke laag sneeuw ligt, lag nu slechts hard ijs gevuld met puinsteen. Steil ijs. IJs waar we liever niet door naar beneden wilden - en gelukkig niet hoefden. Na een spannend klimmetje volgde een stuk klauteren over de rotsen (weer: pas op voor losliggende stenen) waarna de gletsjer eindelijk begon. De zon was inmiddels opgekomen en het uitzicht was prachtig! Maar de gletsjer was zwaar. Het bestond immers uit een mix van plekken die keihard zijn door het onderliggende gletsjerijs, en plekken waarbij je zeker een halve meter de sneeuw inzakt. Bovendien werden we een paar keer getrickt door een neptop: dachten we er te zijn, moesten we nóg hoger. Tsja, 6542 meter is echt wel wat.....
Maar het gevoel toen we aankwamen, ongelooflijk. Uitgeput, kapot, maar ook o zo trots en tevreden! Het beste verjaardagscadeau ooit! Ap, Trudy: bedankt voor de bijdrage!!!! Wat was het gaaf om op de hoogste berg van Bolivia te staan, en om ons heen alleen maar kleinere "bergjes" te zien! Wauw!
Helaas moesten we toen nog naar beneden. In totaal heeft het ons 15 uur gekost, van basecamp naar de top en terug. En toen waren we er nog niet: de tent moest worden afgebroken, de spullen moesten worden gepakt en we moesten nog zo'n anderhalf uur lopen. Naar de baños termales van Sajama, hotsprings. Niet heet, maar zeker heerlijk na zo'n hectische ochtend! Man, wat een prestatie hebben we geleverd!
Inmiddels zijn we weer in La Paz. Het expeditie-klimmen is klaar, al ben ik er zelf nog lang niet klaar mee. Maar het is tijd voor rust, meer dan twee dagen rust. Eindelijk! Wat we nu gaan doen? Nog geen idee, maar waarschijnlijk snel richting Ecuador. We'll keep you posted!
Waar anderen 3 of zelfs 4 dagen over deze beklimming doen, hebben wij het slechts in 2 gedaan... We vertrokken vrijdagochtend per bus naar Sajama village waarvandaan we met ezels naar het basecamp op 4800 meter liepen. We zetten de tent op, kookten en maakten ons klaar voor de nacht: in plaats van de volgende dag naar het high camp te gaan op 5680 meter, gingen we diezelfde nacht naar de summit - én weer naar beneden! 1750 meter klimmen - én dalen! En ik dacht altijd maar dat die 1300 stijgen en vervolgens 2900 meter dalen op de Kilimanjaro zwaar was.....
Gelukkig hadden we porters die onze gletsjerschoenen en stijgijzers meenamen naar het high camp. De weg was vrij sketchy: losse stenen, geen duidelijk pad en elke meter die je omhoog ging, ging je weer een halve meter naar beneden. De sneeuw zelf (tsja, klimaatverandering is toch echt aanwezig) begon pas rond de 5800 meter. En hoe! Waar volgens onze Peruaanse gids Eric normaal een dikke laag sneeuw ligt, lag nu slechts hard ijs gevuld met puinsteen. Steil ijs. IJs waar we liever niet door naar beneden wilden - en gelukkig niet hoefden. Na een spannend klimmetje volgde een stuk klauteren over de rotsen (weer: pas op voor losliggende stenen) waarna de gletsjer eindelijk begon. De zon was inmiddels opgekomen en het uitzicht was prachtig! Maar de gletsjer was zwaar. Het bestond immers uit een mix van plekken die keihard zijn door het onderliggende gletsjerijs, en plekken waarbij je zeker een halve meter de sneeuw inzakt. Bovendien werden we een paar keer getrickt door een neptop: dachten we er te zijn, moesten we nóg hoger. Tsja, 6542 meter is echt wel wat.....
Maar het gevoel toen we aankwamen, ongelooflijk. Uitgeput, kapot, maar ook o zo trots en tevreden! Het beste verjaardagscadeau ooit! Ap, Trudy: bedankt voor de bijdrage!!!! Wat was het gaaf om op de hoogste berg van Bolivia te staan, en om ons heen alleen maar kleinere "bergjes" te zien! Wauw!
Helaas moesten we toen nog naar beneden. In totaal heeft het ons 15 uur gekost, van basecamp naar de top en terug. En toen waren we er nog niet: de tent moest worden afgebroken, de spullen moesten worden gepakt en we moesten nog zo'n anderhalf uur lopen. Naar de baños termales van Sajama, hotsprings. Niet heet, maar zeker heerlijk na zo'n hectische ochtend! Man, wat een prestatie hebben we geleverd!
Inmiddels zijn we weer in La Paz. Het expeditie-klimmen is klaar, al ben ik er zelf nog lang niet klaar mee. Maar het is tijd voor rust, meer dan twee dagen rust. Eindelijk! Wat we nu gaan doen? Nog geen idee, maar waarschijnlijk snel richting Ecuador. We'll keep you posted!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
