Sportklimmen ter hoogte van de Matterhorn
Blijf op de hoogte en volg Line
10 Oktober 2014 | Peru, Lima
Met z'n vijfen vertrokken we afgelopen maandag richting Hatun Machay, hét sportklimgebied van Peru en tevens een mysterieus "rotsenwoud". Twee dagen lang klimmen, en dat ongeveer ter hoogte van de Matterhorn! Het is dat ik na 4 weken Huaraz volledig geacclimatiseerd ben, want hijgen kwam er niet aan te pas. Of althans, niet op de 5'jes en 6a's die we deden, duidelijk wel op de 6b. Erg uitdagend en pittig. Maar vooral heel cool klimmen - hadden we zoiets maar in Nederland!
We sliepen in een hut aan de rand van het rotsenwoud. Een hut zoals je die overal wel wilt, met één grote slaapzaal, een keuken om in te koken en de mogelijkheid om te kamperen. Ze hadden water en verkochten bier, maar eten moesten we zelf meenemen (gelukkig wisten we dit). Een luxe bivakhut, zo zou je het wel kunnen noemen. In de nacht, bij volle maan, kregen we tour langs de rotsen die we die middag beklommen hadden. We zagen muurschilderingen, oude graven en kleine tunnels. Bovendien waren de rotsen bij maanlicht veranderd in de vreemdste vormen: ik heb onder andere een kikker, schildpad, reuzenvis en monster gezien. Wat een mysterieuze plek!
Na terugkomst in Huaraz ging ik voor een laatste nacht naar het Hof Hostel voor burrito night. Het blijft mijn favoriete zen-plek en wat waren de burritos met zelfgemaakte quacamole heerlijk! Ik ga het missen, deze plek, net zoals de vrienden die ik gemaakt heb in Huaraz en natuurlijk de bergen. Ik kom zeker terug!
Inmiddels ben ik weer terug in Lima en zit ik in een piepkleine bus op weg naar het vliegveld. Het vliegveld waar ik vijf weken geleden met precies dezelfde vlucht als Julius nu aankomt aankwam. Toen ik nog nauwelijks Spaans sprak, nog niet de wonderlijke bergen van de Cordillera Blanca had gezien of beklommen en nog geen ervaring had met couchsurfen. Het zoeken naar maatjes is over, en ik kan niet wachten op alle nieuwe avonturen die zullen komen. Of het zal tippen aan Vallunaraju, Santa Cruz, Yanapaccha of Hatun Machay? Dat zullen we vanzelf uitvogelen. Eén pluspunt zal in ieder geval zijn dat Julius hier nu is!
We sliepen in een hut aan de rand van het rotsenwoud. Een hut zoals je die overal wel wilt, met één grote slaapzaal, een keuken om in te koken en de mogelijkheid om te kamperen. Ze hadden water en verkochten bier, maar eten moesten we zelf meenemen (gelukkig wisten we dit). Een luxe bivakhut, zo zou je het wel kunnen noemen. In de nacht, bij volle maan, kregen we tour langs de rotsen die we die middag beklommen hadden. We zagen muurschilderingen, oude graven en kleine tunnels. Bovendien waren de rotsen bij maanlicht veranderd in de vreemdste vormen: ik heb onder andere een kikker, schildpad, reuzenvis en monster gezien. Wat een mysterieuze plek!
Na terugkomst in Huaraz ging ik voor een laatste nacht naar het Hof Hostel voor burrito night. Het blijft mijn favoriete zen-plek en wat waren de burritos met zelfgemaakte quacamole heerlijk! Ik ga het missen, deze plek, net zoals de vrienden die ik gemaakt heb in Huaraz en natuurlijk de bergen. Ik kom zeker terug!
Inmiddels ben ik weer terug in Lima en zit ik in een piepkleine bus op weg naar het vliegveld. Het vliegveld waar ik vijf weken geleden met precies dezelfde vlucht als Julius nu aankomt aankwam. Toen ik nog nauwelijks Spaans sprak, nog niet de wonderlijke bergen van de Cordillera Blanca had gezien of beklommen en nog geen ervaring had met couchsurfen. Het zoeken naar maatjes is over, en ik kan niet wachten op alle nieuwe avonturen die zullen komen. Of het zal tippen aan Vallunaraju, Santa Cruz, Yanapaccha of Hatun Machay? Dat zullen we vanzelf uitvogelen. Eén pluspunt zal in ieder geval zijn dat Julius hier nu is!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
